Bir rastlantı,
Zifiri karanlığa
Kara gözlükle baktım
Karanlıkta
Hiçbir şey görünmezken
Kara gözlükle görmeye başladım
Seçiliyordu,
Karanlığın ayrıntısı
Kimi yer, koyu karanlık
Kimi yer, hafif karanlık
Görünüyordu artık
Görünmeyen karanlık
Sanki gelmiş gibi aydınlık
Şaşırdım ilk anda
Gözlüklerimi çıkardım
Tekrar baktım karanlığa
Karanlık yine aynıydı
Hiçbir şey görünmüyordu
Gözlükleri tekrar taktım
Yine aydınlandı karanlık
Seçiliyordu her farklılık
İlginçti
Çok ilginçti
Bu ne işti
Ne garip şeydi
Karanlığa
Karanlık bakınca
Seçiliyordu karanlık
Sanki ortalık aydınlık
Hatırladım
Allah’ın sözünü
“Karanlıkta olanlar
Kendilerini aydınlıkta sanırlar”
“Olmayınca aydınlık
Aydınlık sanılır karanlık”
“Gelince hidayetin aydınlığı
Ortaya çıkar karanlığın yalancılığı”
28 Aralık 2008 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 28.12.2008 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ortaya çıkar karanlığın yalancılığı” karanlığın içindeki aydınlık, aydınlığın içindeki karanlık görmek isteyen görebilir bu ne şaşkınlık...teşekkürler paylaşımınıza sevgi ve saygıyla kalın
Aydınlığın değerini bilenlere.En önemlisi karanlığın içinde bile, onun varlığını hissetmeyerek herşeyin aydınlıkta olduğunu düşünenlere. Karanlığı mahkum ve yenik, aydılığı özgür ve muzaffer kılanlara.
Tam bilge işi yararlı ve anlamlı bir çalışma olmuş,sayın Çoban.
Dilerim aydınluğa açılan kapılarınız hiç kapanmasın,
o güzel yürek, aydınlığa hasret kalmadan özgürce çarpsın. Sevgi ve saygılarımla dost kardeşim.
Kemal Polat
TÜM YORUMLAR (31)