Gün devrildi
Gecenin yarısına geldim
Düşünceler
Düşünceler
Üzerime çöktü
Bir müzik
Bütün benliğimi
Aldı götürdü
Bana hüznü ısmarladı
Sen bu gece
Hüzünlen biraz dedi
Sen bu gece hüzünlen
İşte hayatın gerçekleri dışarıda
Sen, sıcacık yuvanda otururken
Dışarıda
Hüzün var
Soğuk var
Kış var
Yoksulluk var
Sen,
Sevinebilir misin ki?
Bunları hissettikçe
Bunları duydukça
Bunlar aklına geldikçe
Sen, boş ver sevinmeyi
Sen bu gece, hüzünlen dedi
İçim
Duygularım
Aklım, karmakarışık
Çıkıp,
Sokaklarda mı dolaşsam?
Dışarıdaki ayazın
Bütün sertliğini,
Acımasızlığını
İçime kadar işletsem
Vücudumda dolaştırsam
Hüznüm biter mi?
Tatmin olur mu?
Hayır…
Sen, bu gece hüzünlenmelisin dedi.
Ve ben, bu gece hüznü yaşıyorum
24.03.2009 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 24.3.2009 00:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ve ben, bu gece hüznü yaşıyorum
Kaleminize yüreğinize sağlık.
Tebrikler.
TÜM YORUMLAR (35)