Bir sabah vakti
Güneşin gözlerini gördüm
Pırıl pırıl bakıyordu bana
İçimdeki bütün duygular kabardı
Sabahım doğmuştu
Karanlığım bitmişti
Aydınlık bir günüm vardı
Geçmişi bir kenara sildim
Geride kaldı
Güneş bana gülüyordu
Ben güneşe gülüyordum
Anmadım geçmişimi
Hatırlamadım hiçbir şeyi
Yeni bir günün şafağında
Güneşin gözlerinde
Umut gördüm
Sevinç gördüm
Bana güldü
Bana gülerek
Hatırlama karanlığı
Bir daha dedi
Bak önüne
Ben seninleyim
Ben senden yanayım
Beni hiç unutma
Ben sana arkadaşım
Ben sana dostum
Ben sana inancım dedi
Ben,
Güneşin gözlerinde
Ağlamayı unuttum
Ben,
Güneşin gözlerinde
Umutsuzluğumu bıraktım
Umutsuzluğu unuttum
Ben,
Güneşin gözlerinde
Umuda yeniden doğdum
08.03.2009 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 8.3.2009 00:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güneşin gözlerinde
Umutsuzluğumu bıraktım
Umutsuzluğu unuttum
güneşin gözlerine sarılmak isterdim :))) teşekkrüler sevgi ve saygıyla kalın
Pozitif, ümitli bir şiir okumak ne GÜZEL! HER ZAMAN BÖYLE OLMAK ÜMİDİ İLE, kutlarım ALKIŞLARLA gönülden. Tam puan gönül bahçemden.
Ben,
Güneşin gözlerinde
Ağlamayı unuttum
Ben,
Güneşin gözlerinde
Umutsuzluğumu bıraktım
Umutsuzluğu unuttum
Ben,
Güneşin gözlerinde
Umuda yeniden doğdum
Tebessüm kokulu bitimsiz sevgilerimle...
_____________Âlimoğlu___________
TÜM YORUMLAR (26)