Hayaller kurdum
Düşlerimde düşüncelerimde
Bir gezintiye çıktım
Kanatlanıp rüzgârlara bindim
Gökyüzünde dolaştım bir müddet
Geçen kuşları selamladım
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




Dilkerim ki her yürek o sevgiyi bulsun be usta.Tebrik ve saygı ile.
Yüreğinize, kaleminize sağlık sayın Mehmet Çoban, kutluyorum...
İnsanların kalbine
Mutlaka sevgiyi koymuştu
İnanç, o sevgiyi ortaya çıkaracaktı
Buna, bütün kalbimle inanıyordum
Diline saglık güzeldi
İnsanları yaratan Allah
İnsanların kalbine
Mutlaka sevgiyi koymuştu
İnanç, o sevgiyi ortaya çıkaracaktı
Buna, bütün kalbimle inanıyordum
yüreği güzel hocam...kalemin daim olsun...sevgilerr selamlar..
'Essulhu hayr' diyor Kur'an. Ancak herşey zıddıyla kaim bu dünyada.Savaş - Barış / Acı - Tatlı / Siyah - Beyaz
Melek - şeytan / Cennet - Cehennem..............
Ben inanıyordum ki
Gerçekten insanlar
İnsanlar içindeki
Sevgiyi bulduklarında
Barışı da bulacaklardı
İnsanları yaratan Allah
İnsanların kalbine
Mutlaka sevgiyi koymuştu
İnanç, o sevgiyi ortaya çıkaracaktı
Buna, bütün kalbimle inanıyordum
o kadarrrr katılıyorumki bu mısralara .....gerçekten sevgiyi yitiriyoruz biz insanlar robot laştık deyilmi usatam.....yüreğinize sağlık yine çok anlamlıydı.
müzeyyen başkır
mükemmel
Güzel bir umut, güzel bir şiir, yüreğinize sağlık Mehmet bey.
Muhterm kardeşim, sizden bir güzel şiir daha okudum, gönlüne sağlık. Yaradan sizinle ve sevdiklerinizle birlik olsun. Hoşca kal. Dost.
İnsanın kalbindeki sevgiyi keşfetmesi sanıyorum erdemlik olacaktır. Sizi kutlarım. Duygulu, anlamlıydı çalışmanız.
Bu şiir ile ilgili 33 tane yorum bulunmakta