Seslendirilmiş şiirler = Gezinti

Hayaller kurdum
Düşlerimde düşüncelerimde
Bir gezintiye çıktım

Kanatlanıp rüzgârlara bindim
Gökyüzünde dolaştım bir müddet
Geçen kuşları selamladım
Aşağılara bakınca
Yeryüzündeki güzellikleri seyrettim
Yemyeşil vadileri, dağları, ovaları, nehirleri

Yerleşim alanlarını gördüm
Ne güzeldi
Yanımdan geçen rüzgâra seslendim
Kardeş beni en uzaklara götürsene
Dünyada zulmün olmadığı yerler var mı?
Sevginin, barışın hâkim olduğu yerler var mı?
Savaşların olmadığı yerler var mı?
Beni oralara götürsene
Umutsuzca, umutsuzca baktı yana
Yaşanacak yerler değil oraları
Savaşların olmadığı yerler
Yaşanacak yerler değil
Yaşanacak yerlerin hepsi
Karışık dedi bana
Hepsi, hepsi karışık

Umutla, umutsuzluk içinde
Dolaştım gökyüzünde
Yeryüzünü seyrederek
Yeryüzü o kadar güzel görünüyordu ki
İnsanın aymazlığına şaştım
İnsanın, insanların
Bu güzellikleri anlayamamasına şaştım
Bu kadar güzellikler içerisinde
İnsanın canavarlaşarak
İnsanları öldürdüğüne şaştım
Gezintim altüst oldu
Ama ben, içimdeki bir umutla
En uzaklara gitmek istiyordum
En güzel yerleri bulup
Oralarda barışla,
Sevinçle, sevgiyle,
Saygıyla yaşamak istiyorum

Gözlerimde ümit vardı
Kalbimde ümit vardı
İlkelerimde inançlarımda ışık vardı.

Ben inanıyordum ki
Gerçekten insanlar
İnsanlar içindeki
Sevgiyi bulduklarında
Barışı da bulacaklardı

İnsanları yaratan Allah
İnsanların kalbine
Mutlaka sevgiyi koymuştu
İnanç, o sevgiyi ortaya çıkaracaktı
Buna, bütün kalbimle inanıyordum

22.02.2009 - İzmir