Dostum,
Hatırlıyor musun bir zamanlar,
Hâkimdi dünyaya karanlıklar
İnsanlar ayrılmıştı ikiye
Köleler, hürler diye
Gerçekte yoktu kölelik
Vardı başlangıçta birlik
Çünkü hayat Âdem’le başlamıştı
İnsanlar bir babanın çocuklarıydı
Bir anadan, bir babadan
İnsanlar ürüyordu durmadan
Hepsi kardeşti, kardeşler
Kuruyorlardı birlikte düşler
Babaları önder peygamber
Çocukları ümmet, hep beraber
Aynı ilahın, aynı dinin
Tabi kıldığı birer mümin
Ama neler oldu neler
Düştü birbirine kardeşler
Nefsanî arzular, istekler
Tarihe sürdü kara lekeler
Lekeler kararttı dünyayı
Boyadı günleri kardeşkanı
Bir hiç için yapılanlar
Menfaat için olanlar
Yeni bir dünya kurdu insanlığa
Boğdu gelecekleri karanlığa
Karanlık delindi zaman, zaman
Delindi göklerin ufkundan
Gönderdi varlıkları yaratan
Aydınlığı, aydınlık pınarından
Aydınlık,
İnsanları kardeş kılan
Aydınlık,
İnsanları kölelikten kurtaran
Aydınlık,
İnsanları özgürlüğe ulaştıran
Aydınlık,
İnsanı, insan kılan
Bir yol, bir bilinç, aydınlık
Bir eylem, bir kurtuluş, aydınlık
İnsana Rabbi’nden gelen
Dünyadaki karanlıkları delen
Dostum,
Aydınlık parlattı kimilerini
Karardı karardıkça kimileri
Günler günleri kovaladı
Aydınlıkla karanlık savaşı başladı
Kâh güldü dünya aydınlıkta
Kâh kayboldu karanlıkta
Karardıkça dünya kapkara
Yeniden tohum serpildi topraklara
Yüzlerce, binlerce elçi
Gönderildi insanlığa davetçi
Aydınlık ateşini yakmak için
İnsanı özgürlüğe ulaştırmak için
Ama azgın, zorba insanlar
Karanlıklardan medet umanlar
Söndürdüler bir, bir yanan ateşi
Yok, inan bu savaşın bir eşi
Gün geldi, dünya boğuldu yalana
Oldu özgürlük, garip bir rüya
Bir tablo sergilendi acı mı acı
Karanlığın efendisi oldu özgürlük tacı
İnsanlığın kurtuluşu için gelen dinler
Değiştirildi, sadece zorbaları dinler
Aydınlık, karartıldı zorbaların elinde
Zorbalar, köleleştirdi insanları dinle
İnsanlık aydınlığı bozmakla yarıştı
Artık her şey birbirine karıştı
Bulandırıldı karanlıkla aydınlık
Doğdu ufuklarda yeni bir karanlık
Eskisinden farklı değişik
Oldu karanlığın yeni adı şirk
Şirk,
Öyle bir değişim ki, sorma?
Sanki var oluş baştan sona deforme
İlah, kabul edilen elçiler
İnsanları karanlığa davet eden dinler
Aydınlık, sanki karanlık ateşini yakıyor
Aydınlıkta sananlar karanlığa şakıyor
Zorbalar özgürlüğün simsarı olmuş
Dünya özgürlük için kölelerle dolmuş
İnsanlar tıkılmış hıralarında
Kendini kaybetmiş insanlıklarında
Köleler mezarı olmuş mabetler
Dolmuş içleri, canlı, canlı ölüler
İbadetler sapkınlığın dansına dönmüş
Her yerde insanlık bir, bir sönmüş
Kardeşler ayrılmış düşman saflarına
İnsanlık bölünmüş saçma sınıflara
Sınıflar,
Soylular, soplular, soysuzlar
Sınıflar,
Kavimler, kabileler, ırklar
Sınıflar,
Hayvanlar, miskinler, köleler
Sınıflar,
Tanrılar, efendiler, hürler
Dostum,
Her şeyin yine birbirine karıştığı anda
Kurtarıcı buldu insanı hırasında
Yaktı aydınlık ateşini hırada
Artık insanlık yine yollarda
Karanlıktan aydınlığa geçiş için
Özgürlüğü, kurtuluşu için
Hıranın yolları Mekkeyle buluştu
Ulaştı Mekkeliye aydınlık muştu
Mekke, alev, alev karanlıkları deldi
Ev, ev, insanlar Allaha geldi
Bir coşku, heyecan sardı insanları
Korkuttu aydınlık, Mekkeli zorbaları
El birlik ettiler aydınlığa karşı
Sanki titrettiler bir anda arşı
Aydınlık dumanlandı Mekkede bir an
Akmaya başladı sokaklarda kan
Feryat, inleme gökleri deliyordu
Özgürlük Mekkeye acı geliyordu
Sinmiyordu acıdan, ulaşan kalpler aydınlığa
İnanıyorlardı başka zafer yok karanlığa
Azimle, boğacaklardı acılarla karanlığı
Getireceklerdi Mekkeye aydınlığı
Çünkü dostum,
Gelmişti haber göklerden
Bitirecekti yıllarca biriken hasreti
Sökecekti ayrılığı gönüllerden
Kuracaktı yeniden kardeşliği
Tapmayacaktı insanlar,
Kendini tanrı sayan insanlara
Tapmayacaktı insanlar,
Artık kendi yaptıklarına
Ayrılmayacaktı insanlar,
Bir babanın soyundan
Ayrılmayacaktı insanlar,
Başlangıçtaki kardeşlik bağından
Irklar, kavimler, soylar, soplar
Hepsi birer ayrılık rüzgârı tarihte
Bitecekti bütün dogmalar
Tanrının istediği kardeşlikte
Olmayacaktı özgürlük,
Bir hayal, bir rüya
Olmayacaktı özgürlük,
Zalimlere, zorbalara reaya
Bilecekti insanlar kendilerini
Arıtacaktı tüm pisliklerden nefislerini
Olacaklardı dünyada hakka vekil
Olacaklardı insanlık için en adil
Muştusuydu onlar, tüm ezilenlerin
Korkusuydu onlar, tüm ezenlerin
Mekke onlara mezar olsa da
Dönmeyecekti hiç biri kurban kılınsa da
Böyle geçti günler yıllar
Böyle yükseldi Mekkede acılar
Derken kapılar açıldı insanlara
Özgürler saçıldı, Mekkeden etrafa
Görünürde kimi sürgün kaçıyor
Görünmezde her biri aydınlık saçıyor
Habeşte, Taifte, Medinede
Özgürlük için özgürler, her yerde
Bir ses yükseldi artık Medineden
Akın, akın geldiler, özgürler her yerden
Yeni bir dünya, yeni bir medeniyet
Bütün dünyaya yükselen yeni insaniyet
Artık her şey başkaydı ufuklarda
Yıllarca boğulan insanlık, aydınlıklarda
Dağılıyordu dünyanın zorbaları
Gülüyordu hasretli mazlumları
Dünya yeniden dünyalığına döndü
Karanlık, her köşede bir, bir söndü
Yıllar, yıllar geçti aradan
Seyreyle sen artık buradan
Ne oldu bu şarkı, bu heyecan
Boğuldu mu mateme, bu helecan
Ah dostum,
Geçmişte olan bu gün de oldu
Tarih bir kere daha hüzünle doldu
Özgürlük yine acımasız zorbaların elinde
Kurtuluş, kurtuluşu bilmeyenlerin dilinde
Aydınlıkla karanlık yine karışık
Zorba ile mazlum, zulümde barışık
Din yine, zalimin zulmüne ortak
İnanan yine, zalime köle bir bak
Dönmüş yine insanlar yalancı ilahlığa
Dönüştürülmüş yine elçiler, ilahlığa
İbadetler şahlaşmış, özü yok
Mabetler taşlaşmış, sözü yok
İnsanlar dağılmış fırkalara bölük, bölük
Soylar, soplar, izimler birer sülük
Soruyorlar insanları damarlarından
Besleniyorlar mazlumların kanlarından
Teslimiyet değil İslam, sanki isyan
Teslim değil Müslüman, sanki aşiyan
Namaz, namaz değil, şekil olmuş
Kâbe, Kâbe değil, taş olmuş
Hac, hac değil, insan yığını
Kurban, kurban değil, et kıyımı
İman, iman değil, kör taklit
İlim, ilim değil, mukallit
Tebliğ, tebliğ değil, lafazanlık
Cihat, cihat değil, borazanlık
Özgürlük, özgürlük değil, kölelik
Kurtuluş, kurtuluş değil, rezillik
İnsan, insan değil, nefsine köle
Millet, millet değil, tarihe köle
Dostum
Her şey karışık yine bugün
Sanki yaşanıyor yeniden dün
Tıkılıp kaldık nefislerdeki hıralara
Aydınlık hasretle bakıyor yollara
Seni, beni bekliyor aydınlık
Kaplamışken dünyaya karanlık
Özgürlüğün simgesi olarak
Mazlumun muştusu olarak
Zalimin zulmüne dur demek için
Çağdaş efendileri yok etmek için
Medinede yakılan kurtuluş ateşini
Bütün insanlığa ulaştırmak için
Seni, beni bekliyor kuran,
Tozlu raflardan inmek için
Seni, beni bekliyor kurban,
Kölelik zincirlerini kırmak için
Seni, beni bekliyor Yaratan,
İnsanın insana özgürlüğü için
Seni, beni bekliyor İslam,
Şana, barışa götürmek için
Seni, beni bekliyor iman,
Mükemmel insana ulaştırmak için
17.06.1989-Isparta
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 12.10.2005 17:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

kutlarım. saygılar ERL SAGUN.
Ayırırsa sacece ölüm ayırsın.
Ayırmasın,ayırmasın;öbür dünyadada devam etsim.
-Teşekkürler.ilkay
-------
TÜM YORUMLAR (3)