Seslendirilmiş şiirler = Ben Barış....

Müslüman olmak demek, barışa teslim olmak, barışçıl olmak demektir. Aşağıda İslam ve Müslüman kelimelerinin anlamları ansiklopediden alınmıştır. İslam Vikipedi, özgür ansiklopedi Kökenbilim İslam sözcüğü S-L-M kökünden türemiştir ve anlamı 'barış'tır. Bununla birlikte kökün aktif ortaç formu eslemedir ve 'teslimiyet' anlamına gelir. Sonuçta İslam 'teslimiyet' anlamına gelirken, Müslüman da teslim olmuş anlamına gelir; burada teslim olunan tek tanrı olduğu kabul edilen Allah'tır. Kelime olarak, Müslüman 'bağlanan', 'teslim olan', mümin ise 'şüphesiz inanan' anlamına gelir. Müslüman Vikipedi, özgür ansiklopedi Müslüman, İslam inancına göre, Allah'a ve Allah'ın birliğine, İslam dininin peygamberi olan HZ. Muhammed bin Abdullah(SAV) 'ın son peygamber olduğuna inanan, Allah'ın emirlerini yerine getirmeye ve yasaklarından kaçınmaya riayet eden takva sahibi (tüm farzları yerine getiren ve tüm günahlardan kaçınan) kimselere denir. Müslüman kelimesi, köken olarak Arapçadır, 'teslim' kelimesinin faili, yani 'teslim olan' anlamına gelmektedir. Müslümanların kutsal kitabı Kur'an'dır. İslam ve Müslüman kelimelerinin Arapça aslına en uygun tanımları bunlardır. Kurandaki ayetlerin ifade tarzlarıyla yukarıdaki tanımlar aynıdır. Allah Kuranda İslam’ı hidayet olarak ifade eder. “Ben size hidayetimi gönderdim”. “Eğer Rabbiniz size hidayet etmeseydi, size kimse hidayet edemezdi.” “Ey resulüm, hatırla o zamanı ki, sen şaşırmış haldeydin. Rabbin sana hidayet etmedi mi? Sana doğru yolu göstermedi mi? ” Kuranda Allah’ın tanımladığı İslam, insanın, Rabbiyle, insanlarla, bütün yarattıklarıyla arasında barış ilan etmesi olarak ifadelendirilir. Bütün ayetlerin özünden çıkan anlam budur. Arapçadaki İslam kelimesi de bunun için seçilmiştir. SLM kökünden gelen İslam, barış, esenlik, kurtuluş demektir. Selam kelimesi de aynı kökten gelerek insanlara, barış ve esenlik dilemektir. Nitekim onun için, Allah’ın gönderdiğini kabul etmeyenlere karşı, dini zorla kabul ettirme yoktur. Böyle bir eylem Müslümanlara kuranda açıkça yasaklanmıştır. Dolayısıyla dini insanlara kabul ettirme gibi Müslümanların yapacağı bir savaş yoktur. Tabi terside yasaklanmıştır. Hiçbir insanın, zorla kendi dinini, kendi görüşlerini Müslümanlara kabul ettirmesi Allah katında kabul görmez. Kuranda savaş emirleri vardır. Ancak bu emirlerin nedenleri, din kabul ettirme değildir. Kurandaki savaş emirlerinin nedenleri, insanların yaşam haklarını korumak, mallarını, nesillerini korumak. Haksızlıklara karşı çıkarak, insanlara zulüm yapanları durdurmaktır. İster Müslüman olsun, ister olmasın, bütün insanların yaşam hakkı, dinlerine göre yaşama hakkı, mallarını, canlarını, nesillerini koruma hakkı vardır. Haksızlık, zulüm kime yapılırsa yapılsın, Müslüman hakları korumak, haksızlıklara karşı çıkmak için savaşır. Müslümanların ilk dönemlerde, dünyada, insanlık arasında sempati kazanmasının nedeni budur. Zira ayet açıkça, “kendilerine haksızlık edilenler, zulüm görenler, bize yardım edecek yok mu? Diyerek özgürlükleri için çağrıda bulunurken, size ne oluyor ki onlara yardım etmiyorsunuz? Haksızlık ve zulümlere karşı savaşmıyorsunuz” şeklinde gelen ayet, haksızlığa, zulme uğrayan Müslümanlar için değil, aksine Müslüman olmayanlar için gelmiştir. Yani haksızlıklara karşı çıkmanın dini yoktur demektedir. Müslüman olan barışa, kurtuluşa teslim olup özgürlüğüne kavuşan anlamını taşır. Bu kavuşma önce düşüncede, sonra eylemde gerçekleşir. İnsan Müslüman olarak nelere karşı özgürlüğünü ilan eder? 1. Kullara kulluk etmeyerek, insanlara karşı özgürlüğünü ilan eder. 2. Tarihin geçmişinden gelen düşünce ve eylemlerinin insan üzerindeki baskılarına karşı özgürlüğünü ilan eder. Ki Allah buna atalar yolu der. Atalar yolunun kula kulluğa çağırmayan kısmını kuran kabul eder. Ancak kullara kulluğu çağıran kısmını kabul etmez. 3. İnsanların zaaflarından oluşan, oluşturulan, tüm tanrılaştırmalara karşı kendini özgür ilan eder. 4. Kendi arzu ve isteklerinden gelen, insana, insanlığa zararlı şeylere karşı özgürlüğünü ilan eder. 5. Başka insanların arzu ve isteklerinden gelen, baskı, zulümlere karşı özgürlüğünü ilan eder. Müslüman olmanın temel ilkelerini şöyle sayabiliriz. 1. Allah’tan başkasına kulluk etmemek. Yani kullara kulluk etmemektir. 2. Kendine zarar vermemek. İnsana zararlı olabilecek her şeyden uzak durmaktır. Bunları kişilik, kimlik zaafı, yenilecek, içilecek, giyilecekler ve davranışlar olarak gruplandırabiliriz. Yalan ve riyakârlık insanın kişiliğine, kimliğine en zararlı eylemidir. Sosyal ve psikolojik olarak kişilik bozukluğu olarak ortaya çıkar. Zararlı yiyecek, içecek ve giyecekler üzerinde durmaya gerek yok. Her aklıselim insan bunları bilmektedir. Davranışlara gelince, sevgi yerine öfkeyi, barış yerine savaşı, af yerine cezayı, anlayış yerine anlayışsızlığı, paylaşım yerine çıkarı, saygı yerine saygısızlığı, eşitlik yerine eşitsizliği, özgürlük yerine köleliği öne çıkaran bütün düşünce ve davranış biçimleridir. 3. Başkalarına zarar verme. İnsanlara, doğaya, canlı cansız varlıklara zarar vermemektir. İnsanların mallarına, canlarına, ırzlarına, namuslarına asla dokunmamaktır. 4. İhtiyaç sahiplerine sahip çıkmak. Dini ne olursa olsun, fakirlere, yolda kalmışlara, yoksullara, zulme uğramışlara sahip çıkmaktır. Dünyanın neresinde olursa olsun, haksızlığa uğrayanların hakkını savunmaktır. 5. Gücü oranında yeryüzündeki haksızlıklara, zulüm doğuran bütün düşünce davranışlara karşı mücadele vermektir. Resul gücü oranı konusunu, “Bir haksızlık, zulüm görürseniz, gücünüz yetiyorsa elinizle, ona gücünüz yetmiyorsa dilinizle, ona da gücünüz yetmiyorsa kalbinizle karşı çıkın. Ki, sonuncusu inancınızın en zayıf noktasıdır” buyurmaktadır. Burada elinizle karşı çıkın ifadesi, savaşın anlamıdır. Zira o dönemin savaşı kol gücü, el becerisidir. Elinizle konulunuzla mücadele vererek haksızlığı önleyin anlamındadır. Dilinizle karşı çıkın ifadesi, sözle, yazıyla, haksızlıklara karşı olduğunuzu bütün gücünüzle ifade edin. Karşı durun anlamındadır. Kalbinizle karşı çıkın ifadesi, gönlünüzle, düşüncelerinizle haksızlıklara, zulme taraf olmayın ifadesidir. Böyle olmasını istemesek de bazen, korku veya başka nedenlerle, kimseye bir şey söylemeden, güç kullanarak da haksızlığa karşı çıkamayabiliriz. Resul bu durumun inanç zayıflığından kaynaklandığını ifade etmektedir. Ayrıca resulden, “her kim zulüm ve haksızlığın karşısında susarsa dilsiz şeytandır” İfadesi ile konuya farklı anlam yükler. Kurandan süzülen bu özlere aykırılık, insanın İslam’a teslim olmadığını gösterir. Sözü edilen özlere sadakat, insanın İslam’a teslim olduğunu gösterir. Ben barışım… Ben Müslüman’ım… Allah ile savaşım yoktur. O ne diyorsa, her zaman doğrudur. Onun gösterdiği yoldan başka doğru olan hiçbir yol yoktur. Ben özgürüm… Asla kullara kulluk etmem. Ben insanım, bütün insanlar için kendim için ne istiyorsam aynı şeyleri isterim. Ben davalıyım. Tüm haksızlıklara, zulümlere karşı bilgi, bilinçle kavgam vardır. Çağrım, bütün insanları, barışadır. Esenliğedir. Özgürlüğedir. Çağrım, her türlü, ırksal, etnik, dinsel ayrılıklardan öte, Yaratan’ın yarattığı eşitlik ilkesinedir.