Issızlık çökmüş kentlere
Bu geçen turna sürüsü değil.
Dudaklarda
Şarapnel parçası bir tebessüm
Dudaklarda
yırtılası bir çığlık
Bu bir sevda türküsü değil.
Sokaklar sağır
Sokaklar soğuk
Rengi cinnet kaldırımların
Nefesler ağır boğuk,
Bu ölümün bir türlüsü değil.
Bebelerin çığlığı kısık
Memelerin sütü al
Göz uçları yangın yeri
Kızıla boyanmış yağmur taneleri
Bu bir vicdan örtüsü değil.
Ölümdür yarına bıraktığımız
Yetmedi mi kan olup aktığımız?
Duyulmasın
Duyulmasın artık insanların feryadı
Bu bir güvercin kanadı
Bu bir isyan seslemi değil …
Kayıt Tarihi : 19.6.2008 20:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Irak'a Demokrasi Geldi (!) mi?
Coniler Irak'a geldi;
Demokrasi getirecek (!)
Önce misket bombalarına
Doldurdu demokrasiyi;
Sonra, uranyum bombalarına.
Uçaklardan demokrasi attı.
İnsancıkların üstüne..
İnsancıklar parça parça oldu;
Demokrasi bombası değince..
Araçlar parçalandı, binalar
Devrildi.
Dayanamadılar demokrasinin
Güçüne..
Irak kırmızıya boyandı;
Demokrasi aktı oluk oluk,
Petrolla karışık sokaklardan..
Saddam'ın Komutancıklarına,
Para verdi, satın aldı.
Demokrasi adına para harcadı
Coniler.
Uranyum bombasını çok sever;
Nedense.
Demokrasi doldurur içine.
BM' ye yalan söyler kandırır.
Atar bombasını insancıkların üstüne.
Bebe, çocuk, yaşlı, genç farketmez;
Coninin demokrasisi başkadır,
Anlayabilene..
Saddam'ın yıktı heykelini;
Zavallı insancıklara tekmeletti.
Demokrasi adına.
Sonra anladı insancıklar;
Demokrasi: ev yıkmaç!
Kapı kırmaç!
Kültürü soyup, çalmaç!
Kimbilir şimdi nerededir,
Müzelerden çalınanlar?
Ülkelerindeki müzelerin
Gün görmez mahzenlerinde
Saklarlar..
Sonra Mezopotamya kültürünü
Müzâyedeye çıkarır satarlar.
iner milyon dolarlar, sterlinler
Demokrasi havarilerinin cebine;
Memnun olurlar..
Yüzbinlerce insancık öldü;
Olsun (!)
Demokrasi geldi ya Irak'a (!)
Yerleşti boylu boyunca..
Japonya'ya uranyum bombası
Atmıştı;
Galiba Irak'a biraz hafifini attı.
Sözüm ona;
'Vietnam'a demokrasi götürüyorum'
Demişti;
Kadıncıkların namusunu kirletmişti,
Demokrasi adına..
Şİmdi Irak'ta yapıyor Coni;
Ne yapsın hastalık işte,
Hepsi demokrasi adına..
Birine bu mabeti bombalatır;
Diğerine şu mabeti.
Sanki bu insanlar ayrı
Memleketin ayrı dinin insanları;
Düşürür insancıkları ağına...
Coni aldı petrolün tadını;
Soktu burnunu toprağa.
Beş Coni'ye bir Irak'a...
Iraklı insancıklar aç kalmış,
Açık kalmış hastalanmış;
Farketmez!
İşi bitince çeker gider..
Bir başkadır Coninin demokrasisi;
Anlayabilene...
Müzayede: Bir varlığın en fazla verene satılmak üzere artırmaya konması. Mahzen: Mal ve eşya koymaya yarayan kapalı yer. BM: Birleşmiş Milletler. Mabet: Kutsal, ibadet edilecek yer.
Ahmet Berat Ünal
Açsın çiçekler, gül dalında bülbül ötsün.
ayrım olmadanher bacada duman tütsün.
Medeniyet canavarı hedefine varmadan.
Üstat. Şiiriniz çok hoşuma gitti, Dünü olduğu gibi bugünü resmetmiş, belki ummuyoruz ama ileride bir günü de resmedebilir.
Yüreğinize sağlık. Tam puan.
TÜM YORUMLAR (3)