Sesizliğin Ölüm gibi...
Ben her yağmur yağışında,
Sana susuzluğumu yıkıyorum,
Kış ayında karlar yağdırıyorum sessizliğine,
Bir sesin çözüyor tüm buzlarımı tekrar tekrar aşka.
Sensizliğin ne olduğunu çok iyi biliyorum,
Sessizliğin ölüm gibi bir şey.
Zaman duruyor adeta ben olmuyorum.
Bana seni hatırlatan herşey,
Kendini vuruyor sessizliğinde.
Her damla gözyaşı bir anı gibi,
Her anı sen sensizliğin ve sessizliğin;
Bir tokat oluyor çekilemeyen bir acı misali.
Seni her türlü kabul ediyorum,
Fakat;
Sessizliğin ölüm gibi…
Sessizliğin, sessiz kalışın
Meğerse,sessizliğin sensizlikmiş ölüm...
29.06.2012
Kayıt Tarihi : 4.7.2012 17:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Levent Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/04/sesizligin-olum-gibi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!