Sesizliğin İçinde Kaybolurken

Sensizliğin İçinde Kaybolurken

Sen gittin ya, dünyam eskisi gibi değil artık,,Öylesine çaresiz ,öylesine yalnız, terketilmiş bir virane geride kalan enkaz...
Güneş doğsa da aydınlatmıyor dünyamı artık, zindan oldu hayallerim. soldu bahçemdeki tüm çiçekler.
Geceler uzun, sessiz, soğuk,yalnız ve ürkek
Yastığımda kokun, düşlerimde izlerin gibi.

Bir dokunuşun vardı ya, ruhuma işleyen,
Şimdi rüzgâr bile taşımıyor kokunu.

Özlemin, nefesimde ağır bir yük gibi.
Sana anlatamadığım binlerce sözlerim var,
Dudaklarımda kilit, gözlerimde alev alev yangın,
Gittiğin gün her şey eksildi bende,
Ve ben, içinde seninle yarım kaldım.

Adını duysam bir hançer gibi saplanıyor sanki kalbime.
Bir sokaktan geçerken, bir şarkı dinlerken,
Gözlerin gibi bakan biri olsa da,gözlerime
Kimse senin gibi bakamıyor kahve gözlüm.
.
Kaç gece uykusuz, kaç sabah sensiz?
Kaç kere kendimi avuttum olmayacak hayallerle
Kaç gece yıldızlara bakıp gözlerimi kaçırdım ,kuzey
yıdızından
Çünkü orada sadece ikimizin yüreği var ,ama sen yoksun diye bakamıyorum sırma saçlım.

Sensiz zamanda akmıyor sevdiğim
Saatler durmuş gibi, tüm yollar çıkmazda,
Bir yabancıyım artık bu şehirde,
Her köşe başında, anılarımız saklıyken.
Ben hâlâ seni bekleyen O eski ben biliyorum dönmeyeceksin biliyorum gelmeyeceksin.

yazar Özcan acar

saat 19;32

tarih 26,02,2025