Gecenin karanlığı çökmüşken üzerime.
Vakitle inatlaşan göz kapaklarım açık.
Sessizlik eşlik eder inleyen kaderime.
Haykırsam da duyulmaz sol yanımdaki çığlık.
Geceler tek sen misin karanlığın sahibi?
Derdimi kime açsam yine ben duyuyorum.
Zaman da sana tutsak; geçmez, inat, asabi.
Hangi yıldızı tutsam yine ben kayıyorum.
Kor ateşi sinemde yana yana söndürdüm.
Kendime hasret kaldım yaşıyorum gurbeti.
Kursakta düğümlenen sevinçleri dindirdim.
Vakitsiz görüyorum zifiri kıyameti.
Pencereden bakarken özlemlerim ümitsiz.
Hayallerle sulasam yeşertir miyim bilmem?
Kan ağlasa da yürek yüzüm güler vakitsiz.
Gözlerim izin verse gecelere yenilmem.
Kayıt Tarihi : 6.1.2021 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
