Aşıktın halkına, zalime olmadın mahzun
Gönlümüzün sesiydi üç telli sazın
Ürküttün zorbayı, kurşundan ağırdı sözün
Kim söyler şimdi sözümüzü Mahzuni.
Yok şimdi Mahzuni, devam edin talana
Yiyin ulan yiyin, bu meydan sizin
Kim sesi olacak ki, şimdi öfkemizin
“Yuh” olsun derken bizi soyanlara
Haksızlığa değil miydi direnişin
Hak mı şimdi başını alıp da gidişin Mahzuni
Aşklar yakardı yüreğimizi, sazının ezgisinde
Umudu görürdük, mazluma gülen gözlerinde
Bilirdik kokmazdın, zalimin zulmünden
Ne olurdu korksaydın şu ölümden Mahzuni
Halkın gönlünden başka yer istemedin
Pir Sultan’ ın kaderiydi sanki kaderin
Hacı Bektaş ’ ta yatsa da suskun bedenin
Yüreğimize gömdük seni Mahzuni...
Adana,17.05.2002
Kayıt Tarihi : 3.6.2003 18:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ona böylesi güzel dizeleri yazan insanın yüreği de çok güzeldir. Tebriklerimle...
Saygılar
TÜM YORUMLAR (1)