Sesinle hayatıma taşınan intihar

.

göğün sesini yüklenen yağmuru düne bırak
dün ki;
düşlerime diktiğim ceplere yağmur doldu
ki onlar ellerin içinde
ellerim üşüyor.

Ağaç gövdende taşı ölümün serinliğini yarına
Bedenin ki bir gemi, yüzmez sularımda
Bedenim ki kaptan,defter tutacak bir seyri yok yanında.

Mesaisi biten güneşi sen uğurla
alııştım karanlığa,geceyi ben beklerim.
senden sonra görmüyor
bekaretini kaybetti gözlerim

Duyduğum yerde,
tozlanmış cümleler var kurulmayı bekleyen
sildikçe daha gür çıkıyor izler
gidişin değil,sesin taşıyormuş intiharı hayatıma meğer.