Sesinle gel diye Şiiri - Deniz 36

Geceler seni anlatıyor,
Seni yaşıyor nöbetleşe.
Bir fısıltı,bir ses bazen,
Penceremi tırmalıyor.
Usulca dokunuyorum,
Sessizce açıyorum sonra;
Sesin kanatlanıp uçmasın,
Gecenin karanlığında kaybolmasın,
Yanan mumum sönmesin,
Yeter ki sen,
Sesinle gel diye…
Birlikte konuşalım sonra.
Sabaha yakın düşlerimizi,
Kirlenmemiş hayallerimizi,
Kıyısındayken yaşamın,
Ucundayken kurumuş dalın,
Akıttığımız gözyaşlarımızı…
Sesim ağlıyor,
Sen ağlama diye,
Yeter ki sen,
Sesinle gel diye…