Sesinin Peşine Düşür Şiiri - Hüseyin Yük

Sesinin peşine düştüm
Yapışıp kaldım sesine
Kızgın bir demirin öfkeleri deldiği
Sinirleri gerdiği kor alevler gibi
Yaraları iyileştiren sesinin
Penzehiri gibi aktın deliklerine
Çoban kavalıdır sesin
Kuzunun anasına yalvarmasıdır
Baharda filizlenen kar beyazı yemliklerin
Yapraklarına yağan yağmurdur sesin
Binbir senfonidir sesin
Ruhumu besteleyen besleyen seven sesin
Sesinin boşluğuna sakla beni
Yankılanan aydınlanan bir şafağa
Kuru üzüme yaş incire
Esir zincirlerinden kurtuluştur sesin
Sesinin özgürlüğündeyim
Ezan sesidir sesin
Yanık bir türküdür
Dağ başında
Sesinin evine sakla beni