çoğaldı içimde.
Şimdi oturuyorum,
bekliyorum.
Neyi beklediğimi bilmeden!
Bilince ne değişecekki sanki,
Onuda soruyorum kendime,
Karamsar tablolar beyaza dönermi?
En umutsuz anımda yakaladılar beni.
Savunmasızdım gelip vurdular..
Aklanmak ister gibi.
Sessizliği özledim..
İçimdeki sesten kurtulabilirmiydim?
bilmiyorum.
Bazen cevaplarını bildiğim sorularıda soruyorum kendime
Cevap vermemek için direniyorum.
Yinede biliyorum sorumun cevabını korkuyorum cevaplamaya
Ben hep bilmek zorundayım.
Ya sen biliyormusun seni nasıl sevdiğimi?
Kayıt Tarihi : 17.6.2002 22:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!