Sesini Duyuramazsın Kimseye

Sesini duyuramazsın kimseye
Sözlerin kifayetsiz ve gereksiz kalır
Herkes saçmalıyor der senin için
Ama senin içinde anlamlı bir şey vardır
Sadece bir şey,
Aşkın vardır dolu dizgin yaşadığın
Tüm yükünü tek başına omuzladığın
Zaten yormak istemezsin onu
O gözlerde bir yorgunluk görmek istemezsin
Ama istediğinde bir nefret değildir sevdiğinden…

Sen göz yaşlarını tutamadıkça çaresiz
Akan belki de iki damla yaş değildir,değersiz,
Tüm değerlerindir onlar senin
İçindeki büyük aşkın ufacık kanıtlarıdır
Ama görmek istemeyenlere anlatamaz seni, sevgini
Sen nasıl duymak istemeyenlere duyuramıyorsan
Hiç bir şey anlatamıyorsan haykırışlarınla
İşte o misal,akar göz yaşları
Eritmez aşkını,aksine çoğaltır her dem
Ve artık içine sığmayan büyük aşkın
Dilsiz tercümanı olan o gözler,konuşmaya başlar
Her şey susar o anlatır,o gösterir,o ispatlar
Ama en sonunda yine ağlar
Yapılacaklar tükenir en sonunda bu hayatta
Her şey susar,gözler susar,aşklar aşıklar susar
Ve sen başlarsın bağırmaya
Hala beyhûde bir çabayla
Hissedersin çaresizliğini,başlarsın ağlamaya
Yinede,
Sesini Duyuramazsın Kimseye!