Sesini Duymak Şiiri - Murat Akyol

Bir telefon çaldı senden
Seni gördüm sanki
Günlerdir kayıptım
Buldum kendimi
Meğer nasılda yokmuşum
Deniz halen maviymiş
Halen yemyeşilmiş kırlar
Öyleyse olmasın bir daha
Simsiyah ayrılıklar

Şimdi varmısın sahilde buluşup
Denize doğru koşalım
Elele tutuşup saatlerce
Ayrılığa ağlayalım
Hadi yasla başını omuzuma
Bir daha kaybolmayalım

Bilemezsin sensizlik sızılarla yaşanıyor
Geceleri gözkapaklarımdın
Araladın kapatmadın
Yağmur mevsimiymiş dediler
Sonbahar yağdı durdu
Unuturken dudaklarım tebessümü
Sen yokken bilmem kaç çocuk doğdu
Neyse birtanem aldırma bana
Gel bu gece erkenden yat olur mu
Ben ikimizin yerinede beklerim
Yalnız kimsesiz umutsuzluğu

Yarın sabah olunca
Günışığına aç perdelerini
Unutma o saatlerde ben
Henüz ancak kapatıyorum
Yorgun bitkin gözbebeklerimi
Ama hiç mi hiç yitirmeden ümitlerimi

GİRESUN 96' Ekim