Telefonun her çalışında
Kalbim yerinden çıkacak gibi
Sesini duyuyorum
Ve rahatlıyorum
Gözlerindeki bakışlarını anımsıyorum
Baba ben iyiyim sözlerin
Düğümleniyor kelimelerin
Keşke yanımda olsaydın yavrum
Fidan boyuna sarılsaydım
Kara gözlerinden öpseydim
Ne kadar zor Allahım
Evlat yolu beklemek
Günlere içini dökmek
Sensiz geçmiyor ağlamaksızın bir gün
Ne çare bekleyeceğiz
Dörtyüz altmış gün
Bulutlar yağdırırken yağmurları
İçimde biriken göz yaşları
Sana olan hasretliğim
Geceleri duyan olurmu naralarımı
Baban annen kardeşin
Gözümüzde canlanıyor hatıraların
12 Mart 2010 Ankara
Vecdi HatunoğluKayıt Tarihi : 13.3.2010 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri yazarken Asker oğlum Yusuf Deniz'im üç beş nöbeti tutacaktı.Ve o nöbetteyken ben nasıl uyurum.Yavrum seninle birlikte nöbet tutacağım.Kara gözlerinden öpüyorum.Canım yavrum babam benim ciğerim benim
gormesem,sesini duymasam
her ana,her baba,dost,kardes gibi
dayanamam onsuz inanki,bir saat
Bir insan...
ve bir baba ...
imkani var mi anlamamak
sizlere sabir
delikanli dostuma da,
gittigi gibi gelisi,yakisir
Kendilerine selàm,selàm,bin selam...
Gonul sesinizi tebrik ederim dost...
Saygilar..
TÜM YORUMLAR (1)