Alışkanlık damarlarına işliyor insanın istemeden,
Bağımlı bir zehir gibi atması zor oluyor aniden,
Varlığı güzel de, ya istemeden vazgeçmesi derinden?
En zoru bu, sanki bir parça kopuyor sessiz bedenden.
Seni sende bıraktım, istemedin sözlerimi ellerine,
Silmek sende alışkanlık, görmedin değerini yüreğinde,
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta