Sesini Duymak Şiiri - Ufuk Çoban

Alışkanlık damarlarına işliyor insanın istemeden,
Bağımlı bir zehir gibi atması zor oluyor aniden,
Varlığı güzel de, ya istemeden vazgeçmesi derinden?
En zoru bu, sanki bir parça kopuyor sessiz bedenden.

Seni sende bıraktım, istemedin sözlerimi ellerine,
Silmek sende alışkanlık, görmedin değerini yüreğinde,
Hep bulduğun bir köşeden attın beni yaban ellere,
Olsun, bu defa da senin istediğin gibi olsun, ne çare?

Dokunsalar birşey olmaz çünkü kimse dokunamaz,
Kırılanlar düzelmiyor yere düşmüş kalkmaz,
Senden bir parça da olsa alıp saklayamam,
Yalnızlıkta hissetmeye bu yürek dayanmaz.

Mutlusundur umarım, bensiz, kavgasız köşelerinde,
Yüreğin tamamdır umarım, kovduğun bu biçareye,
İstesem de söyleyemem artık, gurur dayanmış dibe,
Yine de hayır demem öksüz bıraktığın suskun sesine.

27/06/2005 11:40