Sesini Duyduğumda Şiiri - Ufuk Çoban

İçimde biriken özlemin bir kuş sürüsü gibi,
Uçuyor amacını bilmeden bir yöne kendi istediği,
Konmak bilmiyor gecenin yorgunluğu çökmeden,
Yakalamak ne mümkün ürküten bir sen oldukça ardında.

Hasretim bir iniyor bir çıkıyor gözlerine baktığımda,
Gözlerin de gerçek değil ama yetiyor adını duymama,
Bir masal yazmak istiyorum boş sayfa çıkmıyor karşıma,
Sessizliğin içinde gözlerim dalıyor seninkilerin yanına.

Bazen anlamıyorsun ya beni kelimelerin gizemli düşünde,
Susup kaçıyorsun ya o güzel gözlerinle uzaklara.
Atmak gibi bu beni sesini duymadığın uçurumlara,
Boğmak gibi bu beni sonunu görmediğin okyanuslarda.

Nasıl bekliyorum göremesem de duymak için seni,
Kelimeler anlatmıyor ama gülüşün gösteriyor gözlerini,
Hasret öyle kemiriyor ki göremiyorum elimdekini.
Sesini duyduğumda birşeyler alıp götürüyor içimi.

22/08/2005 14:40