Sesini Duyar Gibiyim

Gecenin ayazındayım...
Şöyle içimi dağlarcasına, içmek istiyorum seni.
Sıcak sahlep gibi,
Arzuyla beklediğim aşk bademi,
Tan yeri ağarana dek,
Seni seviyorum diyerek sarmak istiyorum seni.
Rüzgarını almış yelkenli gibi,
Sıcaklığın bedenimi sarsaydı,
Alıp götürseydi, bilinmeyen diyarlara...
Bilir misin...?
Kardelen gibiyim.
Baharda özlediği aşk güneşini görmek için,
Başını gökyüzüne uzatarak...
Baharın mis kokulu, tatlı sıcaklığıyla
Bedenimi saran bembeyaz elbisem eridikçe...
Tükenişimi bilen beyaz kefen olur da,
Farkına bile varamam.
Sarmalayan sevgi çemberim eridikçe,
Bitişimi de kendim hazırlarım...
Aşk güneşine hasret,
İri kar taneleri arasındaki kardelenim...
Sevgiliye kavuşmak ölmekse, yok olmaksa,
İşte sevgilim;
Zemheriyle doğdum,
Yine baharla tükeneceğim...
Belki sana kavuşacağım,
Boynum bükük, gözlerim açık,
Lakin, her fani gibi karışacağım toprağa...
Gideceğim ama huzurla, mutlulukla.
Sana kavuşmak, sonsuzluğa yolculuksa,
Onu da tercih edeceğim...
En son nefesimde bile,
Seni çok seviyorum... diyeceğim.
O da ne!
Yığınla toprak var üzerimde!
Bir gül fidanı dikilmiş!
Sadece kırmızı bir gül.
Başucumdasın yine,
Sesini duyar gibiyim...
Üzülme!
Kar taneleriyle gelecek baharda yine geleceğim,
Kalbinde bana ayırdığın yer hala duruyorsa! ...

02 Nisan 2003 Ankara