gündüzün vakti,gözlerindeki bu gece hali.
ellerinde bir mendilin izleri,
sesinde bir kırılmışlık hissi,
ve tüm şiirlerde söz kısaltma hilesi,
bu daha başlangıç
bu daha en iyisi,
bu daha ilk günün çilesi,
kendi düşen ağlamazmış,kendin düştün ben yanıyorum.
kendin kalktın ben gidiyorum.
şimdi istediğin kadar kahkahaya boğ sesini.
sesindeki hileni bir ben bilirim.
bakışın ele verir seni.
okudum seni her harfini her halini.
seni doğuran dan iyi çözüyorum.
şimdi gidiyorum.
istediğin kadar gönül kırma hatır yorma,
ceketinin düğmelerini ilikle ardıları sıra.
hiç biri ben gibi okuyamayacak seni.
onlar istediği gibi,ben olduğun gibi okuyorum seni.
yazıldığın gibi,yaratıldığın gibi.
kıracaklar yırtacaklar üzecekler,
bir okunamama hissinin ardında,boğulacaksın atan gibi.
bir soğuk bir sessiz oda
işte alacağın ve olacağın yastık hikayesi sana.
şimdi yasla başını sonsuzluğa,
şimdi ben yokum,hiç yokum.
avut kendini okunamadığın yaslarla.
en sevdiğim rengi üzerinden at.
kıravatının rengine acı,merhamet et.
seni kıracaklar seni üzecekler,
hemde gözlerim tam orta yerinde.
hiç acımadan kıyacaklar sana.
sağlam dur,kendini koru.
ne elim, ne sözüm,
ne gözümde sana seslenecek hal koymadın anla.
Kayıt Tarihi : 22.5.2014 03:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gülesim tutuyor bazen.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!