ağaçlarında eylülü saklar
nar ağaçları sesiz sedasız
bilmez ki insan derinliğini ölümün
döker gözyaşlarını sessiz sedasız
yine toprak ölgünleşmekte yaşama
yine mavi bırakır yerine sarıyı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta