Sevda burcunda sesin, çağlayanlar gibi gür
Çağırırken kalbimi, eyleminde dengeli
Irmaklar kadar deli, ırmaklar kadar özgür
Fışkırırsın içimde, aşarak her engeli
Sözlerin muştu sanki; yedi buğday başağı
Yüzyıllardır yaralı evimi onarmaya
Bırakılsın yelkenler, yeniden baş aşağı
Hasretin limanından gözlerine varmaya
Göğümden ses vererek rüzgar atına binip
Doğrultmaya yolumu tenhalarım doldursam
Sesin bir ab-ı hayat, bulutlarımdan inip
Kuraklığım üstüne yüreğinden kondursam
Sokak köşelerinde kıvrım kıvrım olan ben
Şiirimden gülerek kalbine tutunurum
Seni taşıyan şehrin gözlerine dolan ben
Dokunan her nazardan kalbinle kurtulurum.
Kayıt Tarihi : 5.2.2015 18:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!