Sesin rüzgarla eşlenirdi senin
Eşlenirdi gözyaşın yağmurlarla
Başında hüznü
Bir şemsiye gibi taşırdın da
Hüznün hep
Ayaklarından içine su sızdırır
Çekerdi umudun pantolon paçası
Umut ki
Islak bir çamur birikintisi sonsuz
Sonsuza kadar arasan ki onu sen
Kendini bulurdun onu değil
Bilirdim
Bilirdim
Sana yeşil desem sonsuza dek tüm ormanlarda
Kırılmış dallardan ibaret olurdun ancak
Sesin
Hep rüzgarla eşlenirdi senin...
Kayıt Tarihi : 20.8.2018 23:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bitmesin istedim...
Öyle güzeldi....
Sevgilerimle...
Usta Tebrikler
yorumunuz için teşekkürler
Keyifle okudum. Gönlünüze kaleminize sağlık.
Sevgiler...
yorumunuz için çok teşekkür ederim
Yorumunuz için teşekkürler!
TÜM YORUMLAR (17)