Sen çıkınca pencereden içimde baharlar çiçek çiçek
Sevincim arşa erer, ısınırım güneş gibisin, ay,ı öperim
Değişmem o an verdiklerini hiç bir değere, kıymete!
Sarıldın ruhuma hazzınla, iz gibi kaldın silinmez bir bere
Kavuşamazsam sensiz ben ne yaparım bu ayrı mesele
Gezdirdim dudağımda adını gördüm göreli, ayet gibi!
Unuturmuyum beni bayıltan o masum bakışlarını
Aklımdan gitmeyen bir tek sen kaldın bu dünyada
Sesin kulaklarımda aşk şarkılarına dönüşüyor şimdi!
Görmeye hasret duyduğum tek bir kadınsın sen
Arzum, emelim, şevkim, hayatım, tek düşüncemsin
Bu dünyada varlığını bilip te yaşamak inan çok güzel.
Kayıt Tarihi : 18.4.2010 19:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!