Sesimin tükendiği andı,
Vedasız ayrılışın.
Ardından,
Mürekkebim tükendi,
Sayfalarım tükendi,
İhtirasım tükendi,
Sonunda tükenen,
Hayat hikayemdi.
İnsanoğlu
Sevgiyle doğar,
Ümitle beslenir,
Arzuyla yanar,
Hicranla biter.
Ve ben sevgili
Sevginle doğdum,
Ümidinle beslendim,
Arzunla yandım,
Sesimin tükendiği
an itibariyle de
Hicranınla bittim.
Geldim,
Sevdim,
Bittim
Ve gittim,
Sesimin tükendiği an...
Ahmet AğdereKayıt Tarihi : 7.8.2004 21:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)