Sesimden mi korkuyorsun söyleyebilecekle ...

göğü nereden aldıysanız oraya geri bırakın
biliyorum öğrendim bu bir geometri meselesi
yeri değiştirilen aşkların ve şeylerin heyecanı hatırlanmıyor zamanla

üç tarafı denizlerle çevrili herkesin bizi kıskandığı bir ülkeden geliyorum
koordinatları veriyorum: yirmi altı kırk beş doğu meridyenleri
otuz altı kırk iki ‘overlok makinesi ayağınıza geldi’ aslına bakarsanız
burada ölüm birden bire edilecek bir küfür gibi duruyor ayakta

hazır dudaklarının da bir sınırı olmalı demişken sevgilim beni son derece yanlış
anlamışsın kimlik gösterilerek tutulmuş odalarda duvarlara çarpıp yayılan
veda parçaları aşırı şiddet içerir kabul et avucunun içi gibi bildiğin o şehir
hiç gitmediğin bir yolun tesellisidir: bekleyeni seyreltip menzili incitir
bana sorarsan bir daha toplum içinde yüksek sesle sevme hiç kimseyi

tartışmaya oldukça müsait bir şah damarı buldum, soru’n şu
insan özleyip te kavuşamayan bir nesne midir [miydi] yakın tarihte
adettir herkes bir gün otobüste ani bir fren sonucu yere serilir
{saçılır etrafa içindeki nehirler}
SAHİ, GÜLÜŞÜN DİYORDUM, MEVSİM NORMALLERİNİN ÜZERİNDE

gözlerini torağa dikmiş bir evin yıkılması en muhtemel yerlerine çalışalım
unutma her şey güzel olacak cümlesi kadar zarif bir yalandır yaz
aklın kalır aklın dolanır dahası atları kırılır bacakların ilk düzlükte

alışkanlık işte uzun [up]uzun seviştik
sanki sevişmek kelimesini kimse kullanmamıştı daha önce

kanatlanıp uçamaz uçamaz hiçbir hatıra
kalbinden koca bir hayat geçmediyse