Sesim Çıkmaz Bil Şiiri - Emine Akkurt

Aylardan sonra kalemi elime aldım
Gittin ne değişti
Sen giderken yüreğimi söküp avuçlarına bırakmıştım
Dilerim ayağın taşa değmesin,
Biliyorum ki sen düşersen ben acırım.

Duruşu mahsun,yüreği taş
Sessizce gitmek kolaydı öyle mi
Ardına bile bakmadın
Dizlerinin üzerine çökmüş azar azar ölen bu acizi yok saydın
Dilerim suskunluğun,yüreğine yağlı urgan olur.

Öyle bir iklimde bıraktın ki beni
Bahara koysam eğreti, kışa koysam ayaz üşür
Yollar var amma, prangalı ayaklarımın gücü yok sana gelmeye
Eğer birgun sen gelmek istersen kapıları çoktan yıktım.

Sen bakışı mahsun,yüreği taş
Tarifi olmayan bir acı,sızısı derin yarasın bende
Öfke nöbetlerimin ateşlenen fitili
Sana sesleniyorum, yüreğimi bana geri ver.

Hayat ırmağı kurumaya yüz tuttu
Sorarlarsa ne kaldı sana sevdiğinden
Lâl olur dilim, nefesim kesilir
Sözüm yok, sevgimi ziyan edene
Ne öldüğümü bil nede mezarımı
Sana duyurmadan sesizce göçer giderim.