Sesim Çıkmaz... Şiiri - Sinan Erdoğan

Derinliğine sarhoşum gözlerinin,
Kardelen misali açmadım çöllerde,
Siyah lekelenmiş beyaz günahlarla,
Yağmur ellerime ıslanır değmeden tenime,
Korkular, küçük sevinçler ardına gizlenmiş,
Yaşamım, umutsuzca bağlanmış bakışlarına,
Tenime değmeseydi keşke o suçlu ellerin,
Yatağıma zebanileri alsaydım senden önce,
Sorgusuz gecelerde yıldızlar ağlaşır,
Kanatsız melekler iner gözyaşlarım için,
Dokunulmaz, hayaller kurar pembe güller,
Kimse bilmesin kime, neden bu sitem,
Haykıracak sözcükler dolanır beynimde,
Sesim çıkmaz yedi düvel gelse öldürmeye,
Kanımda uyuşuk aşk esrarı dolanırken,
Kim nerden bilsin mutluyum ben böylede,
Zamansız açmadım hiç yüreğimi yangınlara,
Sevda türküleri söylemedi hiç gözlerim ay ışığına,
Kandırılmış denizlerdeki balıklar suya hasret,
Gece hiç bitmesin diye yalvarır baykuşlar.
Karanlığın gözlerindeki pırıltılar yaşlanır,
Ak saçlı dedeler üretir umutsuz saatler,
Gencecik seranatlar pencere önlerinde,
Bitmeye mahkum aşklar serpiştirir geleceğe,
Bir telefon zırıltısına bile hasret kulaklara,
Aşk sözcükleri fısıldar rüzgar sesi,
Deniz her zaman ki şehvetiyle öperken sahilleri
Ayak izlerini siler toy sevdalı yüreklerin
Dilenmeye mahkum gökyüzünden yağmuru,
Topraktır seni yaşatan ve bağışlayan,
Yüreğinin toprağına ektinse aşk tomurcuklarını
Mahkumsun dilenmeye, eli kanlı dilberlere,
Zalimin zulmune sebep sorulmaz,
Bülbülün diline gem vurulmaz,
Mecnuna çöllerde leyla sorulmaz,
Deryasız ay, balıklara yakamoz olmaz.
Paramparça olmuş gülün dikeninden ellerim,
Bir daha dokunmam ki,
Dikensiz gülü bulmak için dünyadan,
Kendimden bile vazgeçerim,
Ya bu meydanda öleceğim güllerle
Ya seveceğim bundan gayrı bir beyaz lale.