Sesim Bir Yoksulluktu Şiiri - Erkan Konak

Sesim bir yoksulluktu
Düştüm her gecede
Kaybolup giden zamanlarımda
Aşk hep bir hayaldi
Düşlerken...

Sevgisiz bir günüm olmasın
Dedikçe
Kapanıp kısılan
Mahvolup giden gecelerim...
Düşlere inat geçer zaman
Düşler hep bir yalanı
Gezdirir dudaklarımda
Oysa bir umut arıyordum hep
Dudaklarımdan kalbine inen
Gözlerimi hapsedip gözlerine
Ellerinde erimek
Avuçlarındaki yoksulluğundum
Hiç tutunamayan acemi aşık
Ve sanki zaman seni bana
Beni sana
Hapsedip duruyordu
Her gece umutla başlıyordu
Her aşk dudaklarımda anlam buluyordu
Oysa sen bende hayatıma anlam
Katıyordun

Tüm sevgilere aşklara inattı belki
Tüm gözü dönmüş aşıklara
Meydan okuyan acemi sevgiydi
Ve ellerini bilmeden düşlemek
Gözlerinde kaybolmayı istemek
Teninde çoğalıp teninle uyumak
Nefesin bir umut artık sabahlarıma
Tüm sözcüklerimde sensin
Anlam katan...

Boşlukların renginde kirleniyorum
Nefesim sensiz;
Çaldığım bütün kapılar yanlış...

Köreltip bütün maziyi
Unutup geçmişin bir başınalığını
Ve gecelerin yokluğunda
Ellerinde anlam bulmak
Hayatıma seninle anlam katmak
Ve her gecenin sabahında
Sana uyanmak....

Hayatımın renkleri hep mavi
Nefesim sensiz;
Çaldığım bütün kapılar da yoksun...

Hep bir umuda gebeydi gece
Hep bir aşka doğuyordu yıldızlar
Ve her kayan yıldız umudumda
Yaralar açıyor...

Hayatımın renkleri hep mavi
Nefesim sensiz;
Bütün şehirlerde izini arıyorum...

Sesim bir yoksulluktu
Düştüm her gecede
Kaybolup giden zamanlarımda
Aşk hep bir hayaldi
Düşlerken...

Düştüğüm sokaklarında
Hep izbe yalnızlıklar
Tutunmuş bir umuda
Sarılmış aşkınla
Sımsıkı...
Ölüm değil bu hasret
Bin defa gittim
Yine geldiğim yer
Hasret

Deniz ezgimi çaldırmış
Yenik bir aşkla bakıyordum
Dünyaya.
Umudun rengi hep maviydi
Sokaklarda avunan
Her umuda hayatını satan
Çaresizlikti savuran
Oysa bir umuda gebeydi gece
Her gece umuda açılan düşlerdi....
Ve düşler kapanmaz bir
Yalnızlığa...

Hayatımın renkleri hep mavi
Düşlerim sensiz
Kayboldum yokluğunda, unutuldum...