Benliğimin en derin köklerin de
alazlanırdı ellerim
tutuşurdu gözlerim
gecenin kör kuyusu karanlığın da
ağıtlar yakardım
bitimsiz akşamların
süregenliğin de
suskun duvarlar da
yankılanırdı bas bariton sesim
artardı gittikçe
söyleyesi hevesim
dönüp geçtiğim duvarlara bakardım
yıkılırdı birer birer
sesimin yüksek perdesinden
kapanırdı sahne
ve ben susar
sonra ağlardım
benliğimin en ücra köşelerin de.
11.12.2008/OLTU
Kayıt Tarihi : 11.12.2008 14:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ruhi Hatunoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/11/sesim-8.jpg)
**** Sevgili üstadım ; muhteşem ve mükemmel bir şiir , sitem, ve sevgi dolu duygular, böyle mi güzel yazılır? Yüreğine ve kalemine sağlık tam puan ekleyerek selam ve saygılarımı sunarım, saygılarımla *********Aşık Korhani /Kanber ORHAN
TÜM YORUMLAR (2)