Sesim Şiiri - Banu Çiftçi

Kararırsa gecem benden bir adım önde,
Tutarsa gözlerim senden bir dilek,
Susarsa geçen zaman çığlıkları,
Adını koyar mıyım sence bu küf kokuları arasında…

Tanımı yanlış yapılmış aşkın,
Bir çık sokağa, sor önüne gelen ilk adama
Aşk hep aynı.
Tadı, acısı, pembelikleri bile aynı.
İnsanlar çok yalancı…

Ben anlatamadım bir türlü aşkı,
Gücüm yetmedi, kelimelerim hasta.
Ama bilinen aşk değildi anlatmaya çalıştığım,
Herkesin hissettiğini söylediği
Acıların en pervasızı olan,
Dünyanın en güzel çikolatalarından bile tatlı olan,
Şehirleri, denizleri yaktıran aşk değildi.
Anlatmaya çalıştığım aşk değildi benim.

Adı aşk mı onu da bilmiyorum,
Apayrı bir kavram mı bulmuştum yoksa ve
Henüz nüfus cüzdanını çıkartamadığım.

Sana aşık olmak
Güzel, uzun bir yola çıkmaya benziyor
Günün en güzel saatlerinde.
Sonunda koca bir boşluk var
Yalnız ulaşabilirsem şayet.
Sonunda koca bir boşluk var!
Beş duyumun işlevini yitirdiği
Bir çöle düşmeye benziyor.
Yüreğim susamış, su bulmak için yürüyor.
Yüreğimin gözlerine kum tipileri çarpıyor,
Yüreğimin dudakları çatlamış
Yüreğim yüreğini arıyor sesini takip ederek.

An geliyor aşkı reddediyor içimin kıvrılan yanları,
Seni silmek, sıradan sevmek geliyor içimden.
Herkesin aşk kalıplarında fırına sürmek yüreğimi ve
Herkes kadar aldatmak istiyorum seni
Saf sadakatimin cılız kaldığı kadınlık numaraları arasında.

21/ŞUBAT/’04