beri;
sesi azaltmak için
kapalı mı kapın
kapalıysa duvar mı oluyor
ötede misin
beride mi
güllerim solar
gözlerim beklemez ki
öte;
avucunda yazıyor yarın ki sen
en uzaklarda aradın hep yarını
bak hayat tam karşında
gözyaşında bana da yer var mı
beri;
oysa yağmur adımlarıyla koşmak vardı
tükendi su, gök susuz kaldı
adım hep ayrılıktı, korkuturdu geceyi
sabaha yazardı, ondan ad’a ihtiyaç duymazdı
öte;
cüzlere aktı kalıcı ayrılık
yoktun bu yolculukta
esen rüzgarın sesi aşktı
aştı engin zamanda alınlarımızdan
kılıçlar kuşanılmış
tek ses
kalbin yalnız feryadı
kurtar kurtar kurtar
beri;
kuyumu kazarda su istersem
şimdi çiçekler gibi göversem
dönsem dönsem üzülsem
benzesem de gülsem
günü aydınken es geçmesem
kendi kuyusunda suyun tortusu
kendi var olan adını koyan
isim bulma seninle yorulan
öte;
ebedi yazgının olmadığı yarınlardı
bilirdin avuçlarında yazılıydı yazgın
kızgın, kırgın ve yalnızdın
içinde acıların
kılıcından damar damar kan damlar
beri;
sonra bir gün
ah keşke yalan olsalar
ne yeminler ettim inanmadılar
döndüm ardıma yüzümü
kanımı yüzüme vurdular
kılıcımla ben’imi doğradılar
öte;
suskunluğum kırmızıyı utandırdı
dalındaki serçeyi vurdular
ah bilselerdi su çağlayacak
yarınlar umuda uzayacak
bilselerdi bir tek seviyorum
çağları kurtaracak
nasıl
beri;
bilmem
türküyü dinlerken
iki taraftan dağıldım
ılık bir akşama kuşlar döndü
kanat seslerinden bilirdim ki
gölge severdi üzümleri
sessizce iç çeker
küllerini alır giderdi
öteberi biz olan...
……..
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 25.12.2006 02:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bitmemiştir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!