Ses vermelisin Şiiri - Fazilet Özcan

Ses vermelisin
Senki koca dağsin guclu ve mağrur
Cihanin sirrina varip ermelisin
Benki talibim etmem hiç gurur
Sabrin deryasına girip ermelisin

Gece gibi sezsiz sakin Durgunsun
Koca evren kadar sanki yorgunsun
Gülümsuyor yuzun lakin kirginsin
Doğacak güneşe ses vermelisin....

Zulüm eden zalim oluyor derler
Karanliga boğulur gökler ve yerler
Işığıni yak yakta kaybolsun Şerler
Umudu dünyaya sen dermelisin.....

İnsanım insanız ah bu insanlık
Düşmesi kalkması inan bir anlik
Gaflete düşüp te etme beyanlık
Hakikate erip ilk sen görmelisin..

Bir avuç suda mı boğulacagiz
Biz ki deryalar da yogrulacagiz
Sevgiyle simsiki baglanacagiz
Cenneti alaya ilk sen girmelisin. ..

Senki dağlar gibi hic sarsılmazsın
Gucun gram degil bil tartilmazsin
Ben ki yurek koydum satilmassin
Aşkın deryasına bakıp gormelisin