Ses Ver Annem Şiiri - Yasemin Güven

Ses ver annem ne olur çok korkuyorum yoksun
Biliyorum şaka yapıyorsun sallanıyorsun...
Aynı çocukluğumda oynadığım gibi saklandın.
Ama ben bu sefer seni bulamıyorum anne...

Nerdesin nereye saklandın çık hadi ne olur...
Küçük kızını çok yampalıyorlar kırıp üzüyorlar anne...
Çık ortaya ben burdayım kızım de ellerimi tut...
Bende buldum diye sevinip boynuna sarılayım...

Hani kralların kaleleri yıkılmaz kimse yıkamazdı...
Önce abim olan kalem yıkıldı ardından annem olan kalem...
Ben çoçukluğumu çoçukluğumda olan annemi abimi istiyorum...
Annem içim çığlıklar içinde feryat figan ama yoksun...

Beni al yanına yatır dizine ben geldim kızım de..
Seni asla bırakmadım de ben yanındaydım sen göremedin de...
Kapatayım gözlerimi tekrar açtığımda yanımda ol yine anne....

Çoçukluğumdaki gibi saçlarımı tara sonra onları ellerinle ör...
Yada burda mutlu değilsen memleketimize gidelim anne...
Ama sen beni bırakıp gitme bir başıma savaşın içinde bırakma...
Uyandığımda yanı başımda ol gitme anne ,anneeeee ne olur dön geri nefes almıyorum artık....

CANIM ANNEM MEKANIN CENNET OLSUN..