Ses ver Şiiri - Ahmet Kara 4

Kuruttum dağlarda gül çiçeğimi
Ben bir yaralıyım kör sevdalardan
Nasılda unuttum bu gerçeğimi
Sevende ayrıldı zor vedalardan

Eskiden kokanı menekşemizdi
Gamzesi güllerden tek neşemizdi
Kalbimizde yaşar her şeyimizdi
Gel yuvamıza ses ver odalardan

Çiçekleri takmış başka görünür
Aklım vedalarda seven sürünür
Böyle kaderimle yol mu yürünür
Nasıl unuturum sor kıtalardan

Gönlümüz bahardı hazana düştü
Bilinmez sebepten mezarın deşti
Kalbimizde sevda yaşayan kuştu
Uçmadı göklere yar kanatlardan

Güllerin içinde bir gülü gördüm
Saçlarından tuttum elimle ördüm
Sevgisi sağanak belki de kördüm
Döktü suçlarımı ter edalardan

Karanlık bu gece bana kahırda
Umutlar aradım var mı zahirde
Doğacak güneşim mutlak ahirde
Gel de Arafat’a sar yaralardan