Ses Ver Şiiri - Erdal Sevim

Ses ver!
Vicdandan,gönülden,akıldan
Halen yaşıyor ve nefes alıyorsan
Ses ver!
Bir bak mazine ve haline
Bir bak etrafına neler oluyor:
Sokaklarda kimsesiz çocuklar
Yollarda hainler,suçlular,hasta ruhlar
Bir yanda yokluk ve sefalet
Öbür yanda alemler,fuhuş tantanaları
Görmüyormusun müslüman kanı çok ucuz:
Kollar,bacaklar ve çocuklar savruluyor
Anadoluda, Ortadoğuda,Balkanda,Türkistanda
Türklük hor görülmeye başlanmış bu coğrafyada
Okumuş tayfası ve bürokrasi milletine uzak
Kötülüğe, harama yollar açık
İyiliğe, helale zor açılıyor.
Ne kadar bir varsa hepsi savunmada
Coğrafya, gönül ve akıl parça,parça
Batı dünkü gibi kibirli ve acımasız
Artık dur deme zamanı geldi:
Kaybolan nesillere
Parçalanan milletlere
Kontrolsüz sokaklara
Kimsesiz çocuklara
Ses ver! Ses ver!
Düşman çok tefrikaya gerek yok
Ses ver ki vatan ağlamasın
Ses ver ki kanlar akmasın
Halen yaşıyor ve nefes alıyorsan. 09.11.2006