Ses'sizliğim Konuşuyor Şiiri - Salih Dem ...

hüzünlü bir şarkıydı insan
sığmıyordu gözyaşlara ve anılara

ah, bir boşluktayım şimdi
içinde yalnızlığımın barındığı
en büyük ezgiler dinlerdi suskunluğumu
ki benden bir çığlık koparabilmek için

//susma bir ağıt yak, sesim üşüyor..//

bu şehrin sessizliği miydi
yoksa sensizliği mi kulaklarımı delen

bu kent sana emanet Ranya
bu kenar mahalleler, bu dar sokaklar
içinde çocukların oynadığı
üstünde yürüdüğüm bu caddeler
yalnızlığımı paylaştığım bu park senin

//susma bir ağıt yak, sesim ağlıyor..//

ve bizi büyütmek
en büyük ihanetiydi zamanın

çocuk yanlarım acıyor şimdi Ranya
kalp yerine oyuncak kırardık bir zamanlar
saklambaçta kaybolurduk, bırakıp gitmezdik
elimizle ölçerdik sevgimizi..
ama büyüdük
büyüdük ve anladık ki:
-her şeyin zehriydi zaman-

//susma bir ağıt yak, sesim acıyor..//