Ses-sizim... Şiiri - Meral Ozan

Ses-sizim aslında konuşursunuz benimle..
İyiyi söyleyen kötüyü anlayan yine benimle..
Bir çığlık bir feryattır bazen
Bazen sevdalar dile gelir benimle

Ses-sizim aslında bir haykırışım bazen“babam” diye,
Bazen sessizliğimle anlatırım bir dolu hikaye..
Bazen ninni olurum bazen bir masal
Gözlerini uyku bürümüş minicik bir bebeğe

Ses-sizim aslında bensiz yapamazsınız..
Benimle yazılır aşk_a ilanlarınız…
Benimle doğar gün,anlatırsınız…
Benimle gündüzü gecelere bağlarsınız..

Ses-sizim aslında kalbiniz dilimdedir..
Gözlerinizdeki bakış, yürekler yakış
Bensiz olmaz ki “bir” olana bütüne varış..
Ses-sizim aslında,susuşum sahteliklere haykırış..

Taş kalmasa da taş üstünde..
Beyaz içinden çıksa da yedi renk gökkuşağı
Söz,verdiğim söz ki…bu ömrün son durağı…
Ses-sizim ikrarım…sözüm,nişanım..
Ses-sizim konuşan kalbim,gözüm,yüreğim….

Ses-sizim aslında sen bendesin.
Aslının harmanına aslınla bendesin
Hallaç pamuğu gibi atılsa da zihnin
En_el Hak dercesine yiğitsin..
Ses-sizim aslında…
Söz eden,söyleyen,dinleyen sensin…

28.10.2006 01:10
Meral Ozan