.
biliyorsunuz sonu;
kızmasınlar
ölü doğmuşum
gülen yüzüm
çocuk avutur içimde
gür sesimde şarkılarım
ölümü unutmayışım
seviştikçe öteliyorum
seviştikçe unutuyorum
var sanmışım
yok’a bulanmış
ağlarmışım
beceriksizim
öğrenemedim ölümü
ses sizim
benden beklemeyin
tutuşturamadım
ölümü elimde
anlatabilsem
şiir derdim adın
ağladığınca anla
bilirsin yakın elleri yalnızlığın
yakalanma
yüzün solgun
kırgın güzüm dersin
görünce bildim
özür diledim ömründen
bağışla
kırık kanatla
uçulmuyor bu havada
hava zından yalnızlığa
el mi dokunur
ayazda nefesime
sürsen dudağını
uçarım ecele
gülümse akşamlara
kırık kalple yaşanmıyor
mora çalan bu vücutla
resimde çizilmiyor duvarlara
sözden önce başla
bak bu bakış
öncesinde yok ayna
ufkuma yol açıyor
ağlamalarda
bağışla
sözüm vardı
gidiyorum
tut
ma…
şa yılı /
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 8.1.2007 03:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Onlar az konuşurlar...birileri yüreklerinin içinden geçer..su katarlar düşlere...şimdi daha güzeldir yaşamak..uçurtmalar uçurmak...katığını elinden yedim...günahın bana..sevabım sana..eywallah.
çok ve çok bazen de nedir bu dedirten bir düşünce..
ama sadece düşünce.. bu düşünceki şiirsel olan yerleri bile vurmuş yok etmiş..
mesela..
'gülen yüzüm
çocuk avutur içimde'
bu bir şiirsel dizedir...
'bağışla
kırık kanatla
uçulmuyor bu havada
hava zından yalnızlığa '
gibi
diğerleri bilindik söylem..
TÜM YORUMLAR (1)