Yangın yeri İstanbul'un, bu sabah,dinmek bilmeyen yağmuru yağmak bilmedi.
Tutuşmuş yürek bir kere iflah olacağı yok,ne yapsam nafile.
Çarpık kentleşmeye direnen balkonumda ki yaşlı ağaç hani kök salmamış olsaydı derinlere, ölürdü bu kış.
Sarı sarı dökülmeye yüz tutmuş yaprakları, yerini yeni yeşil yapraklara bırakarak..
Senin uğruna bu düşler,
Zeynep gövdesinden kopmuş narin fidan.
Senin sessizliğin çöktü uyanır uyanmaz.Ölüm telaşında sonbahar yaprakları,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Tek kelimeyle şahane, tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta