Sessizliği yok eden
Bir ses midir,
Yoksa düşünceler mi?
Düşünmez mi insan,
Dilini zincirlemişken
Sessizliğin zindanına?
Belki de sessizlik dediğimiz
Sesten yoksunluk,
En gürültülü düşüncedir..
Ve ben çığlıklarıma karışmış bir şekilde
Seni düşünüyorum..
Dudaklarımdan sana dair
Tek bir itiraf bile çıkamazken,
Haykırıyorum tüm düşüncelerimle
Seni sevdiğimi..
Ve susuyorum son kez,
Seni dilde değil
Kalpte seviyorum..
Kayıt Tarihi : 1.6.2011 15:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!