Ses(n) Siz Haykırışlarım Şiiri - Semih Şen

Nokta noktaların sessizliği içinde kaybettim ben benliğimi,
Kaybettirdin..
Tek suçum sevmekti;
Bedelini yine ben,yine ağır ödedim..

Kafamın üstünde durup duran sönük yıldız;
Yanıp sönmekle meşgulsun sende
Vucüdumun en salaş köşelerinin se-se diye yankılanması gibi
Ulaşılamayacak kadar uzaksın..

Peki ya kalbim kadar yakın olanlar..
Onlara nası ulaşıcam?
Mutluluğu neden sadece sözlüklerde okuyabiliyorum?
Kalbim her daim gece kadar soğuk olmak zorunda mı?

Asıl suçlu benim,eminim..
Hiç kimseye hakettiği değeri vermeyi öğrenemedim..
Ama herkes bana haketmediğim acıyı yaşattı duygularındaki tüm duygusuzluklarla..
Lodoslardaki sonbahar yaprakları gibi aciz,telaşlı uçuşuyorum işte umutsuzca..

Kalemimdeki mürekkep gibi işte aşkın..
Ben tükenmez sanıp bağlanırken sana sonsuzca,umarsızca,
Aniden elimde boş bir boşluk kaldı sadece..
Gözlerimi kör eden o mürekkebin bitince,gerçekleri gördüm gerçekçe..

Ne kadar kolay tertemiz,bembeyaz bi sayfa açmak?
4 kelime söylemekten daha mı kolay?
Yada 23 harflik bi cümleden daha mı az acı verir?
Üzülmemek elinde mi ki insanın?

Su gibi değil,hava gibi değil,uzay gibi sevdim ben seni..
Formülsüz,anlamsız,bomboş..
Ama sevdim işte!
Kendimden bile habersizken seni düşünür oldum ben..

Evet biz ayrı dünyaların insanlarıyız..
Sen dünyalı,bense gözlerinin içindeki o dünyaya hapsolmuş..
Bendeki fiziki tek varlığın bitek o kırmızı gül..
Biliyo musun? O gül soldu bugün..
Zaman o güzel gülü,sense beni soldurdun..

Başkalarının hüzünleriyle mutlu olurmuş bazıları..
Yoksa 'Bitane' sandığım sen
O bazı bazılarından mı çıktın?
Yoksa onlardan mıydın hep?

O güzel ellerini tutamıyorum ya..
Al bütün varlığım,yokluğum,özbenliğim,ismini sayıklayan dilim,ölmüş bi kalbim..
Al hepsi senin oLsun..
Ama birtek ellerimi bırak bana..

Haykırışlarım harf oldu; Dökülüyor..
Baktığım o bomboş doluluk..
Sendemi?
Sendemi yalnız bırakıyosun beni?

Şimdi sen herkes gibisin bende..
Nerde kaldı isminin o güzelliği?
Nerde kaldı kalbinin güzelliği (!) ?
Nerde?

Madem sevemiycektin..Niyeydi o canımlar cicimler?
Mutlu edemiyecektin anladım..Ama niye üzdün ki beni?
Bıraksaydınya beni kendi halime..Daha mı çok acırdı canım?
İmkansız aşkın sana kalsaydıda acıtmasaydın beni..Olmaz mıydı? ..

Sol yanım acıyo..Hatta daha çok ağrıyo,yanıyo..
Cayır cayır yanıyo..
Kıvılcım korlar gibi yanıyo..
Uğraşma; Dinmez bu acı..

Bitiremem diye korkuyorum bu mısraları..
Sen beni bitirdin ama ben seni bitiremem kiii! !
Bitsen bile içimde; Kim onarabilecek bu hasarı?
Ben,sen,o,biz,siz,onlar..Sanmıyorum..

Ve sana son dileğim..Beni sevdiğin kadar mutlu ol..!

~Bu şiirin bahşedildiği kişi kalbimdeki 'S' harfinin üstündeki iki gibi silindi,öldü,bitti..~

Semih ŞEN