Ses Etmez Suçlular Şiiri - Mücahit Karaç ...

Kılıfından çıkmış bıçaklar
Sürtünürde gönlümün taş duvarlarında
Çıngıları aydınlık olur karanlıklarıma
Ses etmez suçlular
Bir şehir kovulur gözlerimden
Bir şehir insan
Kaybolur ışıklar kaybolur
Kafamın orta yerinde bir curcuna
Bin bir lisan
Konuşurda hallerimi
Ses etmez suçlular
Kovduğum sehrin kaldırımları bana kalır
Alır başımı yüreğim dalgın dalgın
Yol alırda uzağın uzağına
Ses etmez suçlular
Bu bir intihar
Engin uçurumları kollar gözlerim
Dizlerimin bağı çözülür secdelerde
Avuçlarım şirin avuçlarım
Dileğin rahmeti şefkati göklerde
Yerde damarda her yerde
Allah büyüktür derde gönlüm
Bir müddet ses etmez suçlular