Hep o tren sesleri, vapur düdükleri
Başımın içinde hep o çıngırak
Bir adam yürür geceleri alnımda
Kocaman elleriyle davul çalarak
Dört nala bir atın sağrısındayım ben
Yüzümde nal izleri korkunç ve derin
Cankurtaranlar geçiyor uzaktan
Keskin çığlığı içimde sirenlerin
Ya bu sesler ne? Hiç durmayan, çelik
Bir bıçakla demirlerin pasını kazıyan kim
Hangi kampana çalıyor böyle düzensiz
Gök gürültüsü mü nedir işittiklerim
Bir kamyon yokuş çıkıyor, dinleyin
Ses duvarını aştı bir jet ansızın
Ve bir ekspres homurtularla giriyor gara
Bütün sesleri beynimde zonkluyor dünyamızın
Durdurun ne olursunuz bu araçları
Pervaneler dönmesin, motorlar sussun
İndirin uçakları gökyüzünden, sıkıldım
Bütün ses duvarlarınız sizin olsun
Alın gidin artık gürültülerinizi
Savaşlarınızı başka bir yerde yapın
Biraz olsun dinlensin yorgun başımız
Ey gürültücü insanları sessiz dünyanın
Kayıt Tarihi : 2.9.2002 05:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
U
H
T
E
Ş
E
M
varlığını hissettirmek için benim yanımdaki gölge oldu
ben konuştum o hep ama hep sustu
o gölge yinede yıllarca benim avuntumdu
olmayan mutluluğum, şimdi gidiyorum şunu bilki artık ben yokum
TÜM YORUMLAR (2)