O yerden, ayak seslerinden,
Derin bir ses aklında kalsın.
Ve aklın temâşâya dalsın.
O yerden, o ses mahşerinden…
O ses, hangi yerden, bu lahzâ;
Gelip belki Çin’den Maçin'den,
Kadim mûsikîler içinden,
Konar bir ağızdan bir ağza…
Ve sen hep duyarsın, duyarsın;
Karanlık bir eylül sabâhı,
Uzaklarda sultan-yegâhı.
O ân bir derin âh koyarsın…
İçinden gelen en son arzû;
Hep ardında kalsın o yerler,
Ve kopsun bir Allâhu Ekber.
O ses, işte en özge ses bu…
feûlün / feûlün / feûlün
Recep YıldızKayıt Tarihi : 14.3.2007 09:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ankara, 28 Aralık 2006.
TÜM YORUMLAR (1)