Ses Şiiri - Orhan Özçelik

Ne kadar sessiz olursan,
O kadar darbe alırsın.
Ses getiren sesin olmazsa,
Her zaman yaralanırsın.
Ses,evet biraz daha ses,
Duysun her şey seni.
En azından yaprağın ucundaki,
Yere damlayan bir damla su.
Ve o damlanın vurduğu yerde,
Çıkardığı ses kadar bir ses.

Veya yürüyüşe çıkan bir karınca,
Gök yüzünde süzülen bir martının kanadı,
Ve çıkardığı o yırtıcı ses.
Bir sesin olmalı seni duyuracak,
Ben buradayım dedirtecek kadar,
Seni anlatabilecek bir ses.
Yürek atışlarını dışarıya vuracak,
İçindeki depremleri anlatacak.
Derdini saklamayacak,
Her kalp atışında,bin atom patlatacak.

Bir ses olmalı sende,sesin olacak,
Duyacak sevgili dediğin sevdiklerin.
Anlayacak yüreğinin her yandığı anı,
Duyacak senin her zaman ağlamanı.
Bir şey gizli olmayacak, içinde kalmayacak,
İçine oturmayacak hiç bir seher zamanı.
Güneş senin sesine uyanacak,
Bahar senin sesinle canlanacak.
Bir sesin olmalı yüreğinden gelen,
Seni mavi güneşlerin koynuna atacak.